Stichting LevenseindeCounseling heeft met aandacht, maar ook met zorg, de maatschappelijke discussie gevolgd die voortkwam uit de Kamerbrief van het huidige kabinet namens Minister Schippers, om wettelijke mogelijkheden te creëren om mensen met een vermeend voltooid leven uit het leven te helpen.

In de brief wordt zeer regelmatig gebruik gemaakt van het woord autonomie. Maar autonomie betekent dat iemand in vrijheid en onder eigen verantwoordelijkheid de eigen levensweg bepaalt en zelf zoekt naar daarbij aansluitende handelingsmogelijkheden.
De onafhankelijkheid die met autonomie samengaat, speelt geen rol in het kabinetsplan. Mocht het plan op enig moment, in een nog verder te bepalen vorm, door de Tweede kamer komen, gaat een meerderheid in die Kamer bepalen wat de individuele burger mag – maar vooral: wat die burger niet mag.
Terwijl het hier gaat om een eigen besluit aangaande een niet-medische maar juist existentiële kwestie onder eigen verantwoordelijkheid. Met andere woorden: het is een privézaak die met de eigen omgeving wordt doorgesproken. Niet met de overheid of diens afgevaardigden.
Bovendien zal de (specifiek medisch geschoolde) stervenshulpverlener of arts die de levenseindewens gaat toetsen, voor de cliënt of patiënt een vreemde zijn aan wie om hulp bij zoiets intiems als sterven gevraagd wordt. En dan maar hopen dat het verzoek gehonoreerd wordt, want wat anders?

Veel liever zien wij (nog steeds) een traject waarin de cliënt de eigen regie neemt en zelf de stappen kan zetten om de zelfeuthanasie vorm te geven. Tot en met een (legaal verkrijgbaar) levenseindemiddel. En met naar behoefte een zelfgekozen levenseindecounselor die in het proces van zorgvuldige besluitvorming rondom het eigen sterven begeleiding kan bieden.
Alleen op deze manier hebben wij vertrouwen in werkelijke autonomie voor de cliënt. En wordt het recht op privacy onverminderd geëerbiedigd: immers, ook het sterven behoort tot het eigen leven.  

De levenseindecounselors geven sinds jaar en dag de (anoniem) geregistreerde cliëntgegevens door aan onderzoeker Martijn Hagens, Vrije Universiteit Amsterdam. Hij ordent deze gegevens in het kader van zijn promotieonderzoek. Tijdens een ontmoeting in Amsterdam op 23 september jl. overhandigde Martijn aan de levenseindecounselors de cijfers over 2015 en lichtte deze uitvoerig toe. Onze dank gaat uit naar Martijn voor zijn inspanningen.

In Nieuwsbrief 3 treft u de belangrijkste bevindingen aan.
Een uitgebreid verslag kunt u hier lezen: Jaarcijfers Counseling 2015.